Zbrodnicze eksperymenty medyczne nazistów na polskich więźniach obozów koncentracyjnych
Nie możemy zapomnieć o niemieckich zbrodniach na Polakach. Po pierwsze by nigdy więcej Polacy nie padli ofiarą takich zbrodni. Po drugie, by być świadomym niezmiennej niemieckiej pogardy dla Polaków. Po trzecie by pamięć o cierpieniach ofiar nie zanikła.
Niemcy traktowali polskich więźniów niemieckich obozów koncentracyjnych niczym króliki doświadczalne. Niemcy poddawali polskich więźniów działaniu niskich ciśnień, by zbadać jakie zagrożenia czyhają na niemieckich lotników. Więźniów zamykano w komorach niskich ciśnień bez tlenu. Ofiary umierały w cierpieniach, ci, którym udało się przeżyć, mieli kłopoty ze zdrowiem do końca życia.
Zamrażanie
W KL Dachau niemieccy naukowcy na zlecenie niemieckich sił powietrznych przeprowadzali eksperymenty mające na celu przywracanie normalnej aktywności organizmu ludzi poddanych ekstremalnemu wychłodzeniu i ustaleniu, po jakim czasie człowiek umiera z wychłodzenia. Niemcy więźniów schładzali więźniów wodą lub zimnym powietrzem. Z kilkuset osób poddanych takim eksperymentom zmarło kilkadziesiąt.
Zamarzniętych więźniów ogrzewano lampami, ciepłymi kąpielami, lub ciałami więźniarek (ta metoda okazała się skuteczniejsza, ale tylko wtedy gdy jedną ofiarę eksperymentu ogrzewała jedna więźniarka).
W obozie koncentracyjnym Dachau było więzionych ponad 1000 kapłanów katolickich, głównie z Polski. Niemcy w czasie swoich eksperymentów zabili ponad 300 katolickich księży. Ci, którzy przeżyli, borykali się do końca życia z problemem zdrowotnymi. Normą w niemieckich obozach było głodzenie więźniów i zmuszanie ich do niewolniczej pracy. Ci sami więźniowie byli poddawani kilku różnym eksperymentom. Eksperymentom towarzyszył ogromny ból.
Zarażanie
Ponad 1200 więźniów Dachau, głównie księży katolickich, od lutego 1942 roku do kwietnia 1945 roku, Niemcy specjalnie zarazili malarią. Albo wstrzykując zakażoną krew, albo zamykając więźniów w pomieszczeniach z zarażonymi komarami. Spośród poddanych eksperymentom zmarło 430.
Okaleczanie
Młode polskie więźniarki polityczne z Ravensbruck poddawane były eksperymentom polegającym na łamaniu, rozłupywaniu, wycinaniu, i transplantacji kości, mięśni i nerwów. Zdrowym więźniarkom usuwano kości, mięśnie i nerwy, lub amputowano kończyny. Ofiary poddawane były kilku różnym okaleczeniom. Okaleczane ofiary zabijano. Rany na kończynach „rozmyślnie zakażano” i nie leczono, by zbadać, jak rozwijają się zakażenia.
Trucie gazami
By skuteczniej leczyć oparzenia od gazów bojowych Niemcy, w listopadzie 1942 w obozie Natzweiler, poddawali 200 więźniów działaniu gazu bojowego w postaci lotnej, lub skroplonej – doustnie i w zastrzykach. Zmarło 50 ofiar eksperymentów, reszta była trwale okaleczona.
Wywoływanie gangreny
W Ravensbruck kilkudziesięciu więźniarkom z Polski sztucznie wywołano gangrenę poprzez zadanie ran na długości 10 centymetrów, zakażeniu ran bakteriami, zanieczyszczeniu ich wiórami i kawałkami szkła. Ofiary cierpiały ogromny ból, były trwale okaleczone, nie dostawały leków ani preparatów przeciwbólowych.
Zmuszanie do picia słonej wody
Na zlecenie niemieckiego lotnictwa wojskowego i marynarki wojennej w Dachau przeprowadzano eksperymenty, które miały zbadać, jak długo da się przeżyć, pijąc wodę morską i jakie będzie miało to skutki dla organizmu. Najmłodsza ofiara miała 16 lat. Więźniowie poddawani eksperymentom odczuwali ogromny ból i popadali w szaleństwo.
Zakażenia
W obozach Natzweiler i Sachsenhausen na zlecenie niemieckich sił powietrznych zarażano więźniów żółtaczka, by ustalić przyczyny i przebieg choroby.
Sterylizacja
Sterylizacjom poddawano więźniów w Auschwitz, Ravensbruck i w innych obozach. Celem było uzyskanie bezpłodnej niewolniczej siły roboczej. Sterylizowano, używając promieniowania, farmakologii i poprzez okaleczenia więźniów.
Szczepionki
W obozach Buchenwald i Natzweiler, by zbadać skuteczność szczepionek, zadawano więźniom rany lub poprzez wstrzykiwanie zakażonej krwi, infekowano więźniów tyfusem.
Trucie
W KL Buchenwald, by ustalić szybkość działania trucizny, Niemcy podawali ja w jedzeniu więźniom. By ustali skuteczność substancji leczniczych więźniów poddawano poparzeniom. Skutkiem był ogromny ból i trwałe uszkodzenia. W Dachau i Auschwitz, by wypróbować skuteczność leków, zadawano więźniom rany i wywoływano zakażenia. By uzyskać szkielety do lekcji anatomii, zabijano wyselekcjonowanych więźniów.
Eutanazja
W nazistowskich Niemczech i na terenach Polski przez Niemców okupowanych powszechna była przymusowa eutanazja. Zabijano upośledzone dzieci i dorosłych, psychicznie i fizycznie chorych, więźniów obozów, starych i chorych pensjonariuszy domów opieki i szpitali. Prawdopodobna ilość zabitych sięgnęła 275 tysięcy ofiar.
Więcej o niemieckich zbrodniach na Polakach można się dowiedzieć z wydanej przez Wydawnictwo Replika książki autorstwa Vivien Spitz „Doktorzy z piekła rodem. Przerażające świadectwo nazistowskich eksperymentów na ludziach”. Praca ta zawiera opis zbrodniczych eksperymentów medycznych Niemców na więźniach obozów koncentracyjnych, w tym i na Polakach.
