Wspomnienie św. Tomasza z Akwinu. 750 rocznica śmierci wybitnego duchownego
Jego celem było myślenie w szerokiej perspektywie, rozpoznawanie prawdy i przekazywanie jej w zrozumiały sposób.
- Po św. Augustynie wśród pisarzy kościelnych, wspominanych w Katechizmie Kościoła Katolickiego, św. Tomasz jest cytowany częściej niż ktokolwiek inny.
- Ze względu na swoje cnoty, a zwłaszcza subtelność myśli i czystość życia jest on także nazywany Doctor Angelicus.
- Tomasz zmarł 7 marca 1274 r. w drodze do Lyonu, gdzie miał uczestniczyć w Soborze Powszechnym.
- Zobacz także: Kierwiński skomentował protest rolników. Za prowokacje obarczył winą opozycję. Mariusz Błaszczak zapowiedział wotum nieufności
Życiorys św. Tomasza z Akwinu
Święty Tomasz zwany „Aniołem szkoły”, urodził się w r. 1226 w zamku Rocca-Secca koło Neapolu z książęcej rodziny z Akwinu. Lata jego młodości upłynęły w niewinności, a cudny kwiat dziewiczej czystości zachował nietchnięty przez całe życie. W 16-tym roku życia przywdział habit św. Dominika i wnet zajaśniał wiedzą nadzwyczajną. Gdy św. Bonawentura pytał go, skąd czerpie piękno, które ludzie podziwiają o jego dziełach, odpowiedział wskazując na krzyż: „Oto moja księga”. Umiał czytać w tej księdze, do której zbliżał się w największej pokorze, zachowując doskonałą czystość i niezmąconą pogodę ducha. Mimo tej pokory wystąpił odważnie, gdy trzeba było bronić praw Zakonów, oddać się nauczaniu i pracy apostolskiej. Wedle zdania jednego z Papieży, Summa jego zawiera „tyle cudów ile artykułów”. Czterdzieści Konstytucyj i Encyklik papieskich wychwala w słowach pełnych zachwytu jego wiedzę. Papież Leon XIII przewyższył w tem swoich poprzedników i mianował go Patronem szkół katolickich.
Śmierć i kanonizacja
Św. Tomasz był do końca życia tytanem pracy. Czasami dyktował trzem lub czterem sekretarzom jednocześnie. Ostatnie dwa lata życia spędził w Neapolu. Szczególnie tajemnicze są ostatnie miesiące życia. W grudniu 1273 roku wezwał swego przyjaciela i sekretarza Reginalda, aby oznajmić mu decyzję o zaprzestaniu wszelkiej pracy, ponieważ podczas odprawiania Mszy św., dzięki nadprzyrodzonemu objawieniu zrozumiał, że to, co do tej pory napisał, było tylko „stertą słomy”.
Tomasz zmarł 7 marca 1274 r. w drodze do Lyonu, gdzie miał uczestniczyć w Soborze Powszechnym, zwołanym przez papieża Grzegorza X. Zakończył życie w opactwie cystersów Fossanova na południowy wschód od Rzymu.
W 1322 roku myśliciel z Akwinu został kanonizowany. W 1879 r. tomizm stał się oficjalną filozofią Kościoła katolickiego, a w 1931 r. studiowanie św. Tomasza stało się obowiązkowe w katolickich seminariach i na uniwersytetach.
Źródło: ekai.pl, aleteia.org