Radom, Ursus, Płock – czerwiec 1976 – kolejny rozdział walki z komunistyczną okupacją
47 lat temu, 25 czerwca 1976 w całej Polsce (w 112 fabrykach na terenie 24 z 46 województw) wybuchły protesty robotnicze. 80.000 robotników domagało się odwołania podwyżek żywności (mięsa i ryb o 69%, nabiału o 64%, ryżu o 150%, cukru o 90%) zapowiedzianych dzień wcześniej. Robotników bulwersował też niesprawiedliwy system rekompensat, w którym najmniej zarabiający dostawali najmniejsze rekompensaty.
Komuniści okupujący Polskę po II wojnie światowej, na zlecenie Rosjan, utrzymywali w Polsce sztuczną nędzę. Kiedy cały zachód dzięki demokracji i kapitalizmowi żył w dobrobycie, w wyniku komunistycznej okupacji Polacy musieli tyrać za grosze, głodować, żyć w smrodzie i brudzie, bez podstawowych produktów konsumpcyjnych. Każdy wyraz niezadowolenie z powszechnej nędzy był przez komuchów okrutnie pacyfikowany.
Największe protesty miały miejsce w Radomiu, Ursusie i Płocku. Protesty były bestialsko stłumione przez milicję i bezpiekę. Za udział w protestach komuniści w całej Polsce zatrzymali 2.500. Pomimo cierpień klasa robotnicza wygrała i podwyżki zostały odwołane.
W Radomiu, Ursusie i Płocku milicja brutalnie spacyfikowała protesty. Szczególnie w Radomiu gdzie protestowało 20.000 pracowników (w tym fabryk produkujących broń), którzy zdemolowali i podpalili budynek Komitetu Wojewódzkiego PZPR. Do Radomia skierowano liczące w sumie 1550 siepaczy z ZOMO z Warszawy, Łodzi, Kielc i Lublina oraz Wyższej Szkoły Oficerskiej MO w Szczytnie. W Ursusie protestujący zablokowali transport kolejowy. W Płocku protestowali pracownicy rafinerii.
Po pacyfikacji protestów robotnicy byli wyłapywani przez milicję. W komendach MO i aresztach byli sadystycznie katowani przez milicjantów. Milicjanci zakatowali na śmierć Jan Brożyna (o zabójstwo władze oskarżyły nie milicjantów, ale świadków) i księdza Romana Kotlarza.
314 robotników z Radomia, Ursusa i Płocka skazano na kary aresztu (250 na 3 miesiące i 50 na 2 miesiące). Na kary więzienia w Radomiu skazano 42 robotników w przyspieszonych procesach i 188 procesach w zwykłym trybie. Łącznie za udział w protestach do więzień trafiło 272 osoby.
By pomagać robotnikom Antoni Macierewicz i inni inteligenci powołali Komitet Obrony Robotników – pierwszą jawnie działającą organizację opozycyjną.
