• Głównym problemem polskich sieci jest niedopasowanie do zmian w sposobie produkcji i dostarczania energii.
• Liczba wniosków o przyłączenie do lokalnych sieci rozproszonych źródeł OZE rośnie, jednak miejsca w systemie elektroenergetycznym brakuje.
• Urząd Regulacji Energetyki szacuje, że dostosowanie najbardziej krytycznej sieci dystrybucyjnej do przesyłu zielonej energii może kosztować co najmniej 130 mld zł do 2030 r.

Jak podaje portal Rzeczpospolita.pl, rozbudowa infrastruktury sieciowej jest konieczna, aby zrealizować cele polskiej polityki klimatyczno-energetycznej. Zdaniem portalu, jednym z jej głównych problemów, oprócz wieku, jest niedopasowanie do zmian w sposobie produkcji i dostarczania energii.

Z centralnego modelu zarządzania i jej przesyłu na duże odległości energetyka przechodzi na model rozproszony. Coraz częściej energia elektryczna będzie przesyłana lokalnie, a więc wykorzystywane będą sieci o mniejszym napięciu, a nie te najmocniejsze - czytamy.

Liczba wniosków o przyłączenie do lokalnych sieci rozproszonych źródeł OZE rośnie, jednak miejsca w systemie elektroenergetycznym brakuje.

Problem miała rozwiązać nowelizacja tzw. specustawy przesyłowej z 2015 r. o przygotowaniu i realizacji strategicznych inwestycji w zakresie sieci przesyłowych, jednak w obecnym kształcie może ona nie wystarczyć.

Ogromne koszty

Urząd Regulacji Energetyki szacuje, że dostosowanie najbardziej krytycznej sieci dystrybucyjnej do przesyłu zielonej energii może kosztować co najmniej 130 mld zł do 2030 r. Tymczasem w 2021 r. wydatki na ten cel wyniosły 7 mld zł  - czytamy.

Z analiz przeprowadzonych przez Ministerstwo Klimatu i Środowiska wynika, że realizacja strategicznych celów wskazanych w polityce energetycznej Polski do 2040 r. będzie wymagała poszerzenia listy inwestycji o dotychczas nieujęte w specustawie przesyłowej. Inaczej nie uda się dostosować sieci dystrybucyjnych do szybszej integracji OZE z systemem elektroenergetycznym.