Benedykt XVI o Żydach
Kiedy ma miejsce ostateczne rozwiązanie kwestii palestyńskiej, kobieta studiująca medycynę w Warszawie za krytykę Żydów wyrzucana jest za studiów, w całej Europie odbywają się antyżydowskie demonstracje, warto sobie przypomnieć, co nauczał na temat Żydów i judaizmu Benedykt XVI.
Przypomnienie sobie nauczania naszego niemieckiego papieża w kwestii żydowskiej umożliwia, wydana przez wydawnictwo AA praca księdza profesora Waldemara Chrostowskiego „Żydzi i judaizm w nauczaniu Benedykta XVI”. W pracy tej wybitny biblista i znawca tematyki judaistycznej zebrał wszystkie oficjalne wypowiedzi Benedykta XVI dotyczące relacji chrześcijaństwa i judaizmu (z czasu, gdy kardynał Ratzinger był papieżem).
Jak można się dowiedzieć z opublikowanego w „Collectanea Theologica 76/2” artykułu „Żydzi i judaizm w nauczaniu Benedykta XVI” autorstwa księdza profesora Waldemara Chrostowskiego papieżowi dalekie było „traktowanie nazizmu jako kontynuacji bądź zwyczajnego następstwa dawnych antyżydowskich postaw chrześcijan i nauczania chrześcijańskiego, jak chce tego wielu żydowskich i — niestety — pewna część chrześcijańskich uczestników dialogu”.
Benedykt XVI uważał, że w dialogu między judaizmem a chrześcijaństwem „uczciwość wymaga, aby [...] nie pomijać milczeniem ani nie pomniejszać dzielących nas różnic: musimy się wzajemnie szanować i kochać także w tym, co nas od siebie odróżnia ze względu na nasze najgłębsze przekonania religijne”. Zdaniem księdza profesora Chrostowskiego „prawdziwym sukcesem jest natomiast zbliżenie, które respektuje to, w czym się różnimy”. „Tym lepiej można wykorzystać wszystko, co nas łączy, wtedy, gdy będziemy znali i respektowali to, co nas dzieli. Model dialogu, jaki nakreśla Benedykt XVI, jest przejrzysty: punktem wyjścia i warunkiem powodzenia obustronnych kontaktów jest wzajemny szacunek dla tożsamości partnerów”.
W swoim artykule o nauczaniu Benedykta XVI na temat Żydów ksiądz profesor Chrostowski zwrócił uwagę na uprzywilejowane traktowanie Żydów „w krajach zamieszkiwanych przez większość chrześcijańską” i to, że Żydzi dominujący w Izraelu na zasadzie wzajemności powinni chronić praw „chrześcijan w Ziemi Świętej, na terenie Izraela 1Autonomii Palestyńskiej, gdzie Żydzi stanowią większość i to od nich w rozstrzygający sposób zależy kształt relacji wzajemnych”.
Zdaniem księdza Chrostowskiego trzeba „zwrócić uwagę na słuszny postulat poszanowania „praw mniejszości religijnych, także chrześcijan, w takim samym stopniu, w jakim wyznawcy judaizmu żądają analogicznych praw dla siebie. Łączy się to z zabezpieczeniem integralności i statusu miejsc świętych”.
