• We wrześniu 1940 roku Witold Pilecki celowo dał się złapać niemieckim okupantom i trafił do piekła na ziemi, czyli obozu w Auschwitz.
• Mianowany w 2013 roku, pułkownik w czasie kilku lat stworzył w obozie siatkę konspiracyjną oraz pogodził różne frakcje polityczne.
• Niestety swoje dalsze plany musiał porzucić w kwietniu 1943 roku, gdyż Niemcy wpadli na trop siatki konspiracyjnej. Wówczas podjął się zuchwałej ucieczki.

Celowo dał się zatrzymać w jednej z łapanek w Warszawie i razem z innymi aresztowanymi został przewieziony do Auschwitz. Więźniem obozu był od września 1940. Posługiwał się nazwiskiem Tomasz Serafiński. W Auschwitz dokumentował zbrodnicze praktyki niemieckich funkcjonariuszy i przekazywał informacje o nich na zewnątrz, ale również stworzył konspiracyjną siatkę złożoną głównie z uwięzionych w obozie żołnierzy. Była ona zalążkiem obozowego ruchu oporu. Zadaniem organizacji miało być zorganizowanie powstania wśród więźniów.

Gdy Niemcy wpadli na trop obozowej konspiracji, Witold Pilecki zdecydował się na ucieczkę. Dokonał tego razem z dwoma innymi więźniami w kwietniu 1943 r., po 947 dniach spędzonych w Auschwitz. Chciał też osobiście przedstawić dowódcom Armii Krajowej sytuację w obozie oraz zorganizować pomoc dla obozowego ruchu oporu.

Nocą z 26 na 27 kwietnia 1943 roku, Witold Pilecki uciekł z niemieckiego obozu koncentracyjnego Auschwitz - przypomniał Radosław Patlewicz

Nocą z 26 na 27 kwietnia 1943 roku, Witold Pilecki uciekł z niemieckiego obozu koncentracyjnego Auschwitz. pic.twitter.com/WK67pzGcBA — Radosław Patlewicz 🇵🇱 (@RadekPatlewicz) April 26, 2023

Swoje doświadczenia i obserwacje szczegółowo opisał w "Raporcie", który został przesłany do Londynu. W latach 1943 - 1944 służył w Kedywie AK. W listopadzie 1943 r. został awansowany na stopień rotmistrza. 

Czytaj więcej: 108. rocznica rozpoczęcia ludobójstwa Ormian. Pierwsza w XX wieku zbrodnia ludobójstwa

Przeżył Oświęcim, dopadli go komuniści

Podczas sowieckiej okupacji, Pilecki zaangażował się w tworzenie organizacji "NIE”, mającej kontynuować walkę o niepodległość po wkroczeniu Armii Czerwonej. Jako ochotnik przystąpił do walk w Powstaniu Warszawskim. Po jego upadku znalazł się w niemieckich obozach jenieckich. Po służbie w II Korpusie Polskim gen. Władysława Andersa, pod koniec 1945 r. wrócił do Polski. Miał na rozkaz zbierać informacje wywiadowcze o sytuacji w zajętej przez Sowietów Polsce oraz o żołnierzach więzionych przez NKWD i deportowanych w głąb Rosji. Działalność wywiadowcza objęła również struktury Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego, MON i MSZ.

Zatrzymany przez Urząd Bezpieczeństwa w maju 1947 r. został oskarżony m.in. o działalność wywiadowczą na rzecz gen. Andersa. W śledztwie poddany szczególnie barbarzyńskim torturom.

Ja już żyć nie mogę, mnie wykończono, Oświęcim to była igraszka - mówił w czasie procesu o metodach stalinowskich śledczych.

Po procesie przed sądem wojskowym w marcu 1948 r. skazany na karę śmierci. W liście do Bolesława Bieruta z prośbą o ułaskawienie wskazał, że przez całe swoje życie pracował dla Polski. Niestety wyrok wykonano 25 maja 1948 r. w więzieniu na warszawskim Mokotowie. Do dziś nie jest znane miejsce jego pochówku.

W 1990 r. Wojskowy Sąd Najwyższy uwolnił rotmistrza Pileckiego od postawionych mu w czasie procesu zarzutów. W 2006 r. pośmiertnie odznaczony Orderem Orła Białego przez prezydenta Lecha Kaczyńskiego. W 2013 r. awansowany pośmiertnie na stopień pułkownika.