• Zobacz także: Kandydatka Zjednoczenia Chrześcijańskich Rodzin do Senatu poszkodowana. Poczta Polska nie dostarczyła jeszcze jej ulotek wyborczych. Socha-Czyż: "To skandal, który może dotyczyć wielu komitetów wyborczych"

Plugawi ideowi pogrobowcy komuny non stop szkalują polskich patriotów z przedwojennego ruchu narodowego, przyrównując ich do niemieckich nazistów, którzy w rzeczywistości mordowali polskich nacjonalistów. Fakty dla czerwonych (występujących współcześnie na scenie politycznej w tęczowym przebraniu lub pod niebieską szmatą z dwunastoma gwiazdkami) nie mają znaczenia.

Ofiarą lewicowych kłamstw są między innymi przedwojenni działacze Obozu Narodowo Radykalnego, którzy bohatersko walczyli z niemieckim okupantem podczas II wojny światowej i byli mordowani przez Niemców. Dziś degeneraci zaczadzeni lewicowymi bredniami nazywają ich bezpodstawnie niemieckimi kolaborantami i kłamliwie obarczają odpowiedzialnością za holocaust.

Jednym ze szkalowanych przez lewicowych degeneratów polskich bohaterów i męczenników zamordowanych jest Jan Mosdorf założyciel ONR, zabity w wieku 39 lat przez Niemców w Auschwitz. Dzień jego śmierci 11 października 1943 powinien być dniem narodowej pielgrzymki narodowców do obozu Auschwitz, miejsca męczeńskiej śmierci licznych polskich nacjonalistów.

Narodowiec, doktor filozof

Jan Mosdorf jak można dowiedzieć się z Wikipedii „urodził się 17 maja 1904 [...]. Uczęszczał w Warszawie do Gimnazjum Filologicznego im. gen. Wojciecha Chrzanowskiego. W 1922 zdał maturę i został studentem Uniwersytetu Warszawskiego. Początkowo studiował prawo, później filozofię. W październiku 1928 otrzymał dyplom magisterski z filozofii na podstawie pracy ''Poglądy etyczne Zygmunta Balickiego''. Naukę kontynuuje na Sorbonie w Paryżu. W 1934 roku uzyskuje stopień doktora filozofii na podstawie rozprawy ''Filozofia dziejów Augusta Comte’a'', pisanej pod kierunkiem Władysława Tatarkiewicza”.

Założyciel ONR Jan Mosdorf „z endecją związany od czasów nauki w gimnazjum, jako uczeń był członkiem tajnej organizacji związanej z Ligą Narodową. Od początku studiów należał do organizacji młodzieżowych, m.in. do Młodzieży Wszechpolskiej. Był stałym publicystą pism młodzieży akademickiej „Akademik Polski”, „Szczerbiec”, publikował także na łamach: „Gazety Warszawskiej”, „Prosto z Mostu”, w „Awangardzie” i tygodniku „Myśl Narodowa”. [...] w grudniu 1928 r. został wybrany prezesem Rady Naczelnej MW, co uczyniło go głównym reprezentantem organizacji na kilka lat. Równocześnie działa w Obozie Wielkiej Polski”.

Walcząc o równouprawnienie studentów słowiańskiego pochodzenia (Polaków, Białorusinów i Ukraińców) dyskryminowanych nadreprezentacją wśród studentów Żydów (nieadekwatną do odsetka Żydów w społeczeństwie), domagał się (wraz z innymi narodowymi radykałami), by miejsca na studiach przyznawane były proporcjonalnie do udziału danej grupy etnicznej w społeczeństwie – postulaty niczym się nie różniły od akcji afirmacyjnej w USA, która miała na celu zapewnienie miejsc na studiach dyskryminowanym Afroamerykanom.

Jan Mosdorf należał do Obozu Wielkiej Polski, po delegalizacji tej organizacji przez dyktaturę sanacyjną (niszczącą w Polsce demokracje i parlamentaryzm) kierował Sekcja Młodych Stronnictwa Narodowego. W 1934 wraz z innymi narodowymi radykałami (ideowo wywodzącymi się z ruchu monarchistycznego i korporacji studenckich, a nie z endecji – co było źródłem ich sceptycyzmu wobec demokracji) powołał do życia ONR i redagował czasopismo ONR „Sztafetę”.

W ramach niszczenia demokracji i parlamentaryzmu, odbierania Polakom praw i wolności obywatelskich, sanacyjna dyktatura uwięziła liderów ONR w obozie koncentracyjnym w Berezie Kartuskiej.

Prześladowany przez sanacyjny reżim

Jan Mosdorf ukrył się i nie dał się aresztować. Nie angażował się też w działalność ani ONR ''ABC'', ani RNR ''Falanga''. Zajmował się filozofią, współpracując z Władysławem Tatarkiewiczem i pisząc do nacjonalistycznego czasopisma „Prosto z Mostu”.

Pod okupacją niemiecką zaangażował się w konspiracyjną walkę cywilną z niemieckim okupantem w ramach podziemnego Stronnictwa Narodowego i w konspiracyjną walkę zbrojną z Niemcami w ramach Narodowej Organizacji Wojskowej.

W 1940 roku Niemcy aresztowali Jana Mosdorfa. W 1941 roku został przez Niemców wysłany jak wielu innych polskich nacjonalistów, do niemieckiego obozu koncentracyjnego Auschwitz. Polscy nacjonaliści uwięzieni i skazani przez Niemców na zagładę stworzyli w Auschwitz konspirację narodową SN. Konspiracja ta liczyła do 100 osób, byli wśród jej działaczy tacy wybitni narodowcy jak Roman Rybarski, i utrzymywała kontakty z innymi polskimi grupami konspiracyjnymi więźniów.

Zabity w Auschwitz przez Niemców za pomoc Żydom

W obozie Jan Mosdorf niósł pomoc i Żydom, za co Niemcy ukarali lidera ONR śmiercią. 11 października 1943 roku Niemcy zastrzelili w Auschwitz Jana Mosdorfa za pomoc Żydom.

By poznać, postać Jana Mosdorfa warto sięgnąć po publikacje domu wydawniczego Ostoja „Jan Mosdorf — filozof, ideolog, polityk” autorstwa Mateusza Kotasa, który w swojej pracy opisał lata szkoły i młodości, czas studiów, działalności politycznej (w Zet, MW, OWP, SN, ONR), publicystyki w „Prosto z mostu”, przesłanie testamentu ideowego Jana Mosdorfa, jakim jest „Wczoraj i jutro”, czas okupacji i uwięzienia na Pawiaku i w Auschwitz.