• Zobacz także: 18 czerwca ulicami Warszawy przejdzie Narodowy Marsz dla Życia i Rodziny. Ma on zwrócić uwagę na niski poziom dzietności w Polsce

Rusyfikacja Krymu

W XVIII wieku Chanat Krymski zamieszkiwało 400.000 osób – głównie Tatarów, Turków, Ormian, Greków, Karaimów, Żydów i kultywujących na północy tradycję stepową Nogajów. Najliczniejsi byli (stanowiący ¾ populacji) muzułmanie — Tatarzy i Nogajowie. Po zwycięstwie nad Imperium Osmańskim Chanat Krymski został podporządkowany Rosji. W XVIII i XIX wieku Rosjanie rozpoczęli proces osiadania Rosjan na Krymie i zaboru ziemi Tatarom. W wyniku rosyjskich prześladowań tylko w latach 1860-1861 z Krymu wyemigrowało (w jednej z kolejnych fal emigracji) 135.000 Tatarów i 45.000 Nogajów, a Półwysep Krymski uległ rusyfikacji.

W okresie transformacji udało się Tatarom wrócić na Krym. Od lat 70 XX wieku do 1995 ich liczba wzrosła z 6.000 do 260.000. Krym znalazł się w granicach niepodległej Ukrainy. W 1999 Ukraina przyznała 80.000 Tatarów ukraińskie obywatelstwa. Od 2014 Krym znajduje się pod rosyjską okupacją.

Powinniśmy pamiętać, że historia jest nauczycielką życia. Im większą mamy wiedzę, tym pełniejszy obraz świata nam się kreśli, tym mniej ulegamy kłamliwej propagandzie. W wyniku ignoranci niektóre osoby w naszym kraju bezkrytycznie uwierzyły w rosyjską propagandę o wyzwalaniu rzekomych rosyjskich ziem.

Historia jest jednak o wiele ciekawsza i w jej poznaniu może pomóc lektura wydanego przed kilku laty przez wydawnictwo Wektory drugiego tomu dzieła Aleksandra Sołżenicyna „Dwieście lat razem”, dotyczącego historii Żydów w Rosji od XVIII wieku do końca ZSRR. W pracy tej znany rosyjski patriota przypomniał sprawę żydowskiej kolonizacji Krymu.

Żydowska kolonizacja Krymu

Zdaniem Sołżenicyna rewolucja bolszewicka i budowa sowieckiej Rosji, do których dziś odwołuje się Putin i jego współczesna Rosja, została sfinansowana przez żydowską finansjerę z USA. Przed rewolucją bolszewicką amerykańska finansjera nie chciała udzielać Rosji carskiej pożyczek, pomimo że Rosja rozwijała się gospodarczo, i nie miałaby problemów ze spłatą odsetek. Jedynym powodem rezygnacji amerykańskiej finansjery z zysków był rzekomy antysemityzm carskiej Rosji.

Rewolucja bolszewicka, która dała Żydom władzę w Rosji, zmieniła stosunek amerykańskiej finansjery. Sowieci zaczęli być wspierani gigantycznymi kwotami przez amerykańską finansjerę. Powód był jeden, zgodność komunizmu z interesem żydowskim. Dla amerykańskiej finansjery nie miało znaczenia to, że sowieci mogli w każdej chwili zbankrutować i inwestycje mogły okazać się nic niewarte. Nie miały też znaczenia dla amerykańskiej finansjery miliony ofiar komunizmu, terror, głód i zbrodnie, za które odpowiedzialni byli komuniści.

Jednym z wielu przywilejów, jakimi Żydzi cieszyli się w ZSRR była kwestia żydowskiej kolonizacji Krymu. Sowiecki pomysł kolonizacji Krymu, oczyszczonego przez bolszewików z tubylczej ludności, bardzo spodobał się diasporze żydowskiej na zachodzie. Żydzi z zachodu wspierali żydowską kolonizacje Krymu olbrzymimi kwotami.

Kwestia zachodniej pomocy dla Żydów w ZSRR jest sama w sobie ewenementem, żadna inna nacja nie mogła otrzymywać pieniędzy z zachodu, ani utrzymywać kontaktów z zachodem, prócz Żydów – wszelkie takie relacje nie Żydów były traktowane przez sowietów jako zbrodnia szpiegostwa.

Żydzi na Krymie dostawali upaństwowioną wcześniej ziemie ofiar represji komunistycznych, Żydom to wcale nie przeszkadzało. Międzynarodowa organizacja żydowska Joint dostarczała z zachodu dla żydowskich kolonistów na Krymie: ciągniki, maszyny rolnicze, wysokogatunkowe ziarna siewne. Za pieniądze Żydów z zachodu budowane były studnie i przeprowadzano szkolenia żydowskich osadników.

Jawnym celem Żydów było uzyskanie autonomii narodowej na Krymie. Na osadnictwo żydowskie na Krymie sowieci przeznaczyli 697.00 hektarów i dodatkowo na Ukrainie oraz Białorusi 455.000 hektarów. Sowieci planowali, że Żydzi będą stanowić na Krymie 25% populacji, dzięki czemu będą liczniejsi od tatarów krymskich. Osiedlaniu Żydów na Krymie towarzyszyły protesty Tatarów i bezrolnych chłopów – sowieci protestujących mordowali.

Żydowskie osadnictwo na Krymie wspierała komunistyczna propaganda. Majakowski w swym wierszu pisał:

„Uporczywą pracą
Żyd
na Krymie
uprawia
glebę kamień”.

Po ataku niemieckim na ZSRR w 1941 priorytetem dla władz sowieckich była ewakuacja Żydów z terenu potencjalnych działań wojennych, inne nacje nie miały tego przywileju. Także i żydowskich kolonistów z Krymu ewakuowano z całym dobytkiem i inwentarzem. Przeżyli więc oni wojnę, a dziś żyją ich spadkobiercy.

W Polsce organizacje żydowskie otrzymały już gigantyczny majątek byłych gmin żydowskich. Nieustannie amerykańskie organizacje żydowskie, władze Izraela, i lojalne wobec nich władze USA, chcą wymusić na Polsce realizacje bezzasadnych roszczeń żydowskich i przekazanie majątku wielkości 65.000.000.000 dolarów należącego do Polaków w ręce żydowskie. Nie ma więc powodu, by Żydzi w wypadku Krymu i reszty zajętej przez Rosjan Ukrainy nie stawiali roszczeń majątkowych, szczególnie gdy Rosja Putina i Izrael miały doskonałe relacje.

Przed wojną kwestia żydowskiej kolonizacji Krymu opisywana była przez księdza Stanisława Trzeciaka. Zdaniem księdza Trzeciaka na Krymie bolszewicy odbierali mienie Tatarom i dawali je Żydom. Program żydowskiej kolonizacji Krymu finansowany był przez amerykańskich Żydów milionerów, co prasa sowiecka skrzętnie przemilczał.

Komunistyczny terror wobec Tatarów

Bolszewicy doprowadzili do masowej eksterminacji ludności rdzennej. Bela Kohn, ten sam, który wprowadził komunistyczny terror na Węgrzech, zamordował i zagłodził na śmierć na Krymie 70.000 tubylców, w celu zdobycia ziemi dla kolonistów. Krym miał być zalążkiem państwa żydowskiego. Co ciekawe żydowscy osadnicy nie byli zmuszani do kolektywizacji (obowiązkowej dla wszystkich innych nacji pod sowiecką tyranią, która nie Żydom zakazywała posiadania własności prywatnej) - Żydzi mogli prowadzić indywidualne gospodarstwa rolne i uniknąć kolektywizacji prowadzącej do nędzy. Na sowieckim Krymie za zgodą Moskwy Żydzi w praktyce odrzucili komunizm i prowadzili gospodarkę kapitalistyczną (do czego prawa nie mieli nawet Rosjanie). Żydowscy komisarze nie budowali komunizmu dla siebie, sami żyli normalnie. Komunizm budowany był w celu pozbawienia gojów własności i ich zniewolenia.

Z artykułu „Z archiwum: Kiedy Żydzi »skolonizowali« Krym” (From the Archive: When Jews ‘colonized’ Crimea) opublikowanego na łamach strony internetowej „The Jerusalem Post” można się dowiedzieć, że „w latach dwudziestych i trzydziestych XX w. obszar ten [Krym] był usiany żydowskimi koloniami rolniczymi i był domem dla około 29 000 Żydów”.

Żydowski dziennik informuje, że do 1938 roku „AgroJoint, program American Jewish Joint Distribution Committee, zapewniał szkolenia i kierownictwo dla tych kołchozów, w tym tych, w których mieszkańcy musieli mówić w jidysz”. Życie w tych kołchozach zachwalali korespondenci z amerykańskiej prasy żydowskiej.